Marta Antoniak
Urodzona w 1986 r. w Zabrzu. Jest absolwentką Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 2011 r. uzyskała dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka, a w 2017 r. stopień doktora na tej samej uczelni. Autorka wystaw indywidualnych, m.in. „Infixus” (w duecie z Robertem Kuśmirowskim), HOS Gallery, Warszawa (2022); „Xerion”, ABC Gallery, Poznań (2021); „Suchy lód”, UFO Art Gallery, Kraków (2021); „Wszystkie psy”, Galeria Stereo, Warszawa (2019); „Economics of re-circulation”, Mathare Art Gallery, Nairobi, Kenia (2019); „Baccilus”, Galeria F.A.I.T., Kraków (2016); „Swallowed”, COLLECTIVA, Berlin (2016); „Polikolor”, BWA Sokół, Nowy Sącz (2014). Uczestniczka kilkudziesięciu wystaw zbiorowych w kraju i zagranicą, m.in. „Herbarium novum. Efflorescentiae”, BWA Bydgoszcz, Bydgoszcz (2020); „Choroba jako źródło sztuki”, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Poznań (2019); „Próba sił”, BWA Katowice, Katowice (2018); „Kunstwerk Leben”, Zentrum für verfolgte Künste, Solingen (2017); „KREW-WERK”, Fundacja Galerii Foksal, Warszawa (2016); „Medycyna w sztuce”, MOCAK, Kraków (2016); „Artyści z Krakowa. Generacja 1980–1990”, MOCAK, Kraków (2015); „Frenezje”, Galeria Labirynt 2, Lublin (2015); „Feathers”, 33 Gallery, Amsterdam (2013). Wyróżniona w ramach 42. Biennale Malarstwa „Bielska Jesień 2015” w Bielsku-Białej, uczestniczyła w 11. Konkursie Gepperta pt. Uwaga Malarstwo! w BWA Awangarda we Wrocławiu oraz w Biennale Jeune Creation Europeenne - New Talents In European Art Scene w Paryżu. Mieszka i pracuje w Krakowie. Strona internetowa: http://martaantoniak.com/ Instagram: https://www.instagram.com/marta_antoniak/
Na wystawie „[…] orbium coelestium”:
„A02n03” (2021, z cyklu „Stalker”)
Powierzchnia pracy została pokryta drobnymi, odbijającymi światło kryształkami, tworzącymi wrażenie zamarzniętej powierzchni postapokaliptycznego krajobrazu. Wyłaniające się spod zmarzliny kształty przywodzą na myśl elementy działającej wcześniej cywilizacji, która z niejasnych przyczyn znalazła się pod warstwą lodu. Interesuje mnie zjawisko pamięci, to, w jaki sposób zapisujemy w niej pewne sytuacje, jak pamiętamy przedmioty i miejsca, a także to, co dzieje się, gdy pamięć zawodzi, pojawiają się w niej luki lub fałszywe wspomnienia. Enigmatyczny zapis tytułu pracy „A02n03” nawiązuje do kodów stosowanych w latach 90. do oznaczania serii kolekcjonerskich zabawek z jajek niespodzianek. Odmarzające z lodowatego oceanu zabawkowe pojazdy, domki czy figurki są próbą zwizualizowania procesów zachodzących w umyśle, kiedy do głosu dochodzą dysocjacyjne reminiscencje, zawierające zamrożone w przeszłości emocje. To, co ukryte przed świadomością, może budzić niepokój. Połyskujące w mroku kryształki kuszą jednak obietnicą odnalezienia pod taflami zmarzliny zaginionego kiedyś skarbu.
Fot. Emilia Kutrzeba